„Kim jesteś?” – pytanie padło nagle, jak uderzenie . Nie tego się spodziewał. Przygotowany na grzeczne rozmowy o niczym, zamarł. Poczuł,...

Wybaczenie jako początek nowej drogi

… i przepraszam, że tak długo pozwalałam Ci biec na oślep. Przepraszam, że zamiast zapytać Cię, czego naprawdę chcesz, stawiałam przed Tobą cele, które wcale nie były Twoje. Przepraszam za te wszystkie razy, kiedy zmuszałam Cię, byś pracowała więcej, szybciej, byś udowadniała swoją wartość ludziom, którzy nawet tego nie zauważyli.

Codziennie zabierał ją ze sobą. Walizkę z wytartą rączką, przetartą skórą i śladami, które wyglądały, jakby każda rysa miała swoją historię. Nie była ładna. Ani nowoczesna. Właściwie była jego balastem – taka ciężka, że na dłoni w której ją trzymał powstała rana. A jednak nosił ją wszędzie. Do pracy, na spotkania, a nawet na wakacje, które – przynajmniej teoretycznie – miały być „dla niego”.